Σελίδες

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Διεθνής διάκριση σε ελληνίδα αρχιτέκτονα


απο το Mixtape

Τι ωραίο που είναι να διαπρέπουν νέοι Έλληνες στο εξωτερικό! Ο λόγος για την αρχιτεκτόνισσα Ελένη Κωστίκα, η οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό Future Projects στην κατηγορία Competition entries των World Architecture Festival Awards.
Το project της με ονομασία binb (Building in Building) είναι μια μελέτη για ένα κτίριο της Benneton το οποίο βρίσκεται στην ιδιάζουσα πόλη της Τεχεράνης. Ένα κτίριο 12,000 τ.μ. και με πολλαπλές χρήσεις (κατάστηματα, γραφεία της εταιρείας, κατοικίες κτλ) Το κτίριο είναι μια αναλογία του ανθρώπινου σώματος ντυμένου με ένα ύφασμα. Το ένδυμα αυτό αποκτά την δική του ταυτότητα και βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το σώμα. Μια μόνο εσοχή δημιουργεί την ψευδαίσθηση της πίετας του υφάσματος και αποτελεί κύριο κομμάτι της πρόσοψης του κτιρίου.
Το κτίριο θα βρίσκεται στην μέση της πολύβουης πόλης της Τεχεράνης σαν ένα τεράστιο φόρεμα που αιωρείται ανάμεσα στα κτίρια της πρωτεύουσας. Μόλις μπει κανείς μέσα όμως, αποτελείται από δεκάδες μικρά κομμάτια με χρηστικούς χώρους, όπως ακριβώς και το ανθρώπινο σώμα.
Το παιχνίδι του μέσα και του έξω, ο διάλογος μεταξύ εσωτερικού και εσωτερικού, σώματος και ρούχου δημιουργεί ένα κτιριακό διαμάντι. Ευχόμαστε από καρδιάς αυτή η πρόταση να βραβευτεί.
Αρχιτεκτονική : Ελένη Κωστίκα
Βοηθοί Αρχιτέκτονες: Χρύσα Μαρούδα, Γιάννης Βογιατζής

ΝΕΑ ΙΔΕΑ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΣΕ ΜΟΝΟΚΑΤΟΙΚΙΑ και όχι μόνον !


Μια ενδιαφέρουσα , αν και ακριβή, ιδέα για την εξεύρεση θέσης στάθμευσης, σε μικρό οικόπεδο, παρουσίασε το γραφείο MOTO DESIGNSHOP, με την πρόταση της μεταβαλλόμενης πρόσοψης . Το σπίτι είναι στη Philadelphia και εχει στην πρόσοψη ενα ξύλινο υαλοστάσιο, ώστε οι μετατροπές να είναι ορατές.

δες τις φωτογραφίες

*απο το treehugger, και το a weekly dose of architecture

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Υπουργός Αρχιτεκτονικής ;

απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

του Δημητρη Pηγοπουλου                                    


Είναι δυνατόν μια γενικόλογη ομιλία να σκορπίσει πολλές προσδοκίες;  Φυσικά. Κυρίως αν είσαι αρχιτέκτονας και εργάζεσαι στην Ελλάδα.                                        
Η ομιλία του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ήταν αναπάντεχα φιλική για την αρχιτεκτονική κοινότητα. Δεν γνωρίζουμε την (προσωπική) σχέση του κ. Γερουλάνου με την αρχιτεκτονική, αλλά οι πολλαπλές αναφορές του σε ζητήματα δομημένου περιβάλλοντος παραήταν πολλές ακόμα και για υπουργό του Καναδά ή κάποιας σκανδιναβικής χώρας.
Επικοινωνιακό κόλπο, μπορεί να σκεφθεί ένας κυνικός.
Αλλά για να γοητεύσει ποιους; Σε μια χώρα που η αρχιτεκτονική απολαμβάνει λιγότερη εκτίμηση από μια ομάδα ποδοσφαίρου της Β΄ Εθνικής αμφιβάλλω για τους καρπούς μιας υποθετικής επικοινωνιακής επίθεσης.
Είπε πολλά ο κ. Γερουλάνος. Μίλησε για την εισαγωγή της αρχιτεκτονικής σε όλα τα δημόσια έργα, την επαναφορά του θεσμού της «απόσυρσης κτιρίων», την ανάληψη εμβληματικών δράσεων όπως η «Εικόνα της πόλης», μια πρωτοβουλία εξαιρετικά φιλόδοξη και χρήσιμη, για το σουλούπωμα του αστικού χάους: τη θέσπιση κανόνων για τις κεραίες της τηλεόρασης, τις επιγραφές και τις διαφημίσεις.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ακούγεται για πρώτη φορά.
Η εισαγωγή της αρχιτεκτονικής σε όλα τα δημόσια έργα είναι ένα πάγιο αίτημα των αρχιτεκτόνων. Ακούγεται αρκετά συντεχνιακό αλλά στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Το αυτονόητο ερώτημα είναι: μα για σταθείτε, τα δημόσια έργα δεν γίνονται από αρχιτέκτονες;
Ναι, συνήθως. Αλλά κάτω από ιδιαίτερα πιεστικές συνθήκες με κυρίαρχη την εργολαβίστικη λογική και σχεδόν αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος της εργοληπτικής εταιρείας. Στην πραγματικότητα μέσα από ένα πολυσύνθετο σύστημα μελέτης και κατασκευής ενθαρρύνεται επί το πλείστον η μέτρια αρχιτεκτονική, όσοι ζείτε σε ελληνικές πόλεις ξέρετε για τι ακριβώς σας μιλάω.
Η «απόσυρση κτιρίων» είναι μια παλιότερη ιδέα του Νίκου Σηφουνάκη, ο οποίος το 2003 με την ιδιότητα του υπουργού Αιγαίου είχε επεξεργαστεί σχέδιο νόμου για την κατεδάφιση ή ανάπλαση κτιρίων σε οικισμούς χαρακτηρισμένους ως παραδοσιακούς και περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Οσο για την «Εικόνα της Πόλης», σποραδικές εφαρμογές όσων ανακοίνωσε ο κ. Γερουλάνος είχαμε δει στην Αθήνα την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αλλά γιατί όσα έμειναν στη μέση πριν 5 ή 10 χρόνια να γίνουν σήμερα; Αν υπάρχει κάτι πραγματικά που έχει αλλάξει από τότε είναι ο βαθμός συναίνεσης της κοινωνίας. Σήμερα είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ. Το γνωρίζει αυτό ο κ. Γερουλάνος; Ή επειδή το γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλά είπε όσα είπε στη Βουλή;

SCRAPHOUSE - ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΥΛΙΚΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ & ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ


Η πόλη του San Francisco ενεργοποίησε μια ομάδα αρχιτεκτόνων,μηχανικών,δημοτικών υπαλλήλων και εργολάβων και σε εξη μόλις εβδομάδες κατασκεύασε ενα σπίτι-μονοκατοικία, χρησιμοποιώντας μόνο υλικά που βρέθηκαν στα σκουπίδια, υλικά ανακύκλωσης.
Η ομάδατων μελετητών επανεξετάζοντας την κάτοψη μιας μονοκατοικίας, έκαναν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση βασισμένη εξ ολοκλήρου στην αφθονία των υλικών που βρίσκονται στα σκουπίδια. Κάθε υλικό που χρησιμοποίθηκε απο θεμέλια εως την εξώπορτα επισκευάστηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε.
Ενας άλλος στόχος ηταν η εξεύρεση κατάλληλων καινοτόμων υλικών,όπως οικοδομικά υλικά , υλικά τελειωμάτων ακόμα και έπιπλα, με μοναδικά καινούργια στοιχεία τα υλικά στερέωσης. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε στις 2 Ιουνίου 2005.
Με τη χρήση υλικών που ήταν από πινακίδες δρόμου εως πόρτες,το ScrapHouse ήταν ενα παράδειγμα επαναρησιμοποίησης υλικών ανακύκλωσης και μια πρόκληση δημιουργίας ενός "πράσινου" κτηρίου .
Κατά τη διάρκεια των έξι μόλις εβδομάδων, μια ομάδα εθελοντών, αρχιτεκτόνων, αρχιτεκτόνων τοπίου, ειδικών φωτισμού "ξεσκόνισαν" την παραλία προσπαθώντας να βρούν τα υλικά και να τους δώσουν νέα ζωή.Και, όταν είχε πει όλα και να γίνει, "απορρίμματα" είχε προσλάβει μια εντελώς νέα έννοια.

δείτε το video - http://www.youtube.com/watch?v=ltIMlNImMT8


ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΔΩ

http://www.greenplanetfilms.org/scraphouse.htm
http://www.scraphouse.org
http://www.sfstation.com/city/

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Κριτική Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στο Γ. Παπανδρέου


απο το EURO2DAY

Δημοσιεύθηκε: 15:14 - 19/10/09


Να αναδείξει και να στηρίξει θεσμούς όπως τη διεξαγωγή πανελλήνιων ή και διεθνών αρχιτεκτονικών διαγωνισμών εάν επιθυμεί να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες άσκησης της Αρχιτεκτονικής  προτείνει στην κυβέρνηση η Πανελλήνια Ενωση Αρχιτεκτόνων σε σχετική ανακοίνωση.

Αναλυτικότερα με αφορμή το θόρυβο που προκλήθηκε από την παρουσία και προβολή του Καταλανού Αρχιτέκτονα José A. Acebillo από τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, τόσο στη προεκλογική περίοδο (ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) όσο και κατά την έναρξη της πρωθυπουργικής θητείας στην ΗΛΕΙΑ και το Θαλάσσιο μέτωπο της Αττικής, ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ) επιθυμεί να συμβάλει στην νηφάλια τοποθέτηση του θέματος.

Ο μακροχρόνιος αποκλεισμός των Ελλήνων Αρχιτεκτόνων από την αναπτυξιακή διαδικασία και η θεσμική ασυναρτησία που χαρακτηρίζει την άσκηση του επαγγέλματος του Αρχιτέκτονα στην Ελλάδα, δημιουργούν το υπόβαθρο για τις πικρίες, τις διαμαρτυρίες και τα επικριτικά σχόλια που εκφράζονται από τους συναδέλφους αλλά και από μερίδα των ΜΜΕ.

Αν ο Πρωθυπουργός της χώρας αναβίβαζε την Αρχιτεκτονική και τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό σε πρώτη πολιτική προτεραιότητα, θα αποτελούσε αναμφισβήτητα ενδιαφέρουσα προοπτική για τον κλάδο των Αρχιτεκτόνων, ανεξάρτητα αν αναφερόταν σε Έλληνες ή σε συναδέλφους του εξωτερικού.
more

Με αφορμή το θέμα που θίγεται στις θέσεις του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, κάποιες σκέψεις μου έρχονται στο μυαλό
  • Η μετάκληση ξένων "ειδικών" πριν γίνει διάλογος με τους αρχιτέκτονες του τόπου μας, μοιάζει με έλλειψη εμπιστοσύνης (?) στο εγχώριο επιστημονικό δυναμικό.
  • Η μετάκληση "ειδικών" ας γίνει μετά απο ανοικτές διαδικασίες, όπως Αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί, αξιοποιηση των θέσεων των επιστημονικών συλλόγων, του Τεχνικού Συμβούλου του κράτους
  • Τα τελευταία χρόνια, την εποχή των archistars, πολλοί εργοδότες, κυρίως σε χώρες πλούσιες και αναπτυσσόμενες, καλούν για λόγους προβολής διάσημους "ειδικούς", που είναι στη μόδα...ας μη το συνεχίσουμε αυτό
  • Δεν υπάρχει ένσταση στο πρόσωπο του José A. Acebillo... η μετάκληση, η εν είδει Μεσσία πρόσκληση, η απ'ευθείας επιλογή είναι το πρόβλημα.
ΜΚ

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ MURCIA ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ



           
απο το bustler
Το Αρχιτεκτονικό γραφείο A-cero, απο τη Μαδρίτη, κέρδισε πρόσφατα το βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Το κτήριο το οποίο εντάσσεται στο έδαφος, προσπαθεί να φτάσει τις υψηλώτερες απαιτήσεις αειφορίας. Ο διεθνής διαγωνισμός προέβλεπε την κατασκευή ενός συγκροτήματος 9,000 μ2 που περιλαμβάνει αίθουσες διαλέξεων και εργαστήρια, βιβλιοθήκη, χώρους πολυμέσων, αμφιθέατρο, χώρους διοίκησης.

ΚΕΝΤΡΟ MAGGIE - Α' ΒΡΑΒΕΙΟ STIRLING 2009 στον RICHARD ROGERS


απο το DEZEEN




Το Κέντρο MAGGIE, κέντρο θεραπείας του καρκίνου στο Λονδίνο, που σχεδιάστηκε απο τους

Rogers Stirk Harbour + Partners, κέρδισε το πολύ σημαντικό βραβείο Riba Stirling Price 2009, για το καλύτερο κτήριο που σχεδιάστηκε απο Βρεττανό αρχιτέκτονα.Το Κέντρο Maggie ειναι ενα απο τα πολλά κέντρα πρώτων βοηθειών και υποστήριξης για ανθρώπους που πάσχουν απο καρκίνο και τις οικογένειες τους, που σχεδιάστηκαν στη Βρεττανία . Το Κέντρο Maggie, ηταν ιδέα
της Maggie Keswick Jencks, συγγραφέως, αρχιτέκτονος τοπίου και τελευταίας συζύγου του αρχιτέκτονα Charles Jencks.Τους τελευταίους 18 μήνες της ζωής της ,η Μaggie εχοντας τη βαθειά πεποίθηση οτι η αρχιτεκτονική και το περιβάλλον μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση, σκέφτηκε τη δημιουργία ενός κέντρου κοντά στον τόπο που έκανε τη δική της θεραπεία. Η μελέτη του R.Rogers  είχε σαν κριτήριο τον σχεδιασμό ενός χώρου υποδοχής, ηρεμίας και αγάπης στο θωρυβώδες Hammersmith, κοντά στο τεράστιο NHS Hospital.
Το κτήριο ήταν ενα απο τα έξη κτήρια που προκρίθηκαν για το βραβείο, το οποίο απονεμήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 17/10/2009.
Βραβεία Stirling πήραν το 2008 το γραφείο Accordia, το 2007 ο David Chipperfield
Ο Lord RICHARD ROGERS, τιμήθηκε με το βραβείο Pritzker το 2007, το Χρυσό Μετάλλιο της RIBA το 1985 και το βραβείο Thomas Jefferson Memorial Foundation Medal το 1999.

ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΧΝΗΣ 21ου ΑΙΩΝΑ - ΡΩΜΗ αρχ. ZAHA HADID



απο το Playtime
δείτε τις πρώτες φωτογραφίες του Μουσείου 

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Αρχιτεκτονική: η κριτική της κριτικής


απο την ΑΥΓΗ - Του ΤΑΚΗ ΚΟΥΜΠΗ

Αν είναι ελάχιστα, σήμερα, τα αρχιτεκτονικά έργα στη χώρα μας, αλλά και ευρύτερα, που χρήζουν ιδιαίτερης μνείας και προβολής, η κριτική της αρχιτεκτονικής, ως μηχανισμός εμβάθυνσης και ισοδύναμης ανάλυσης που αναπληρώνει την ιδέα των έργων, είναι παντελώς ανύπαρκτη. Οι δύο εμβληματικές φιγούρες της διεθνούς αρχιτεκτονικής σκηνής, ο κριτικός του «μεταμοντερνισμού» Τσαρλ Τζενκς και ο θεωρητικός του «κριτικού τοπικισμού» Κένεθ Φράπτον, απώλεσαν την αύρα τους, καθότι τα επιχειρήματά τους παρέμειναν μετέωρα, εν όψει των νέων μορφοποιήσεων, οι οποίες φαίνεται να μην αποδέχονται ουδεμία σύμφυση με το «μεταμοντέρνο» και «τοπικιστικό» ενοχικό παρελθόν τους. Ωστόσο, η κατάρρευση των ειδώλων συμπαρέσυρε επίσης και τους ομόφρονες κριτικούς της πρώην ισχυρά προβαλλόμενης εντοπιότητας, οι οποίοι μετατέθηκαν προς τη χρήσιμη περιοχή των δημοσιογραφικών σχολίων, εγκαταλείποντας την «αρχιτεκτονική κριτική» στη τύχη της. Χωρίς κριτική και αυτοκριτική, χωρίς την διαρκή επερώτηση των ίδιων των ερωτημάτων που αμφισβητούν ακόμη και τις δικές τους κρίσεις, δεν μπορεί να συγκροτηθεί πλέον μια νέα κριτική και αδέσμευτη σκέψη. Θα πρέπει βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι ο «κριτικός τοπικισμός», που ταλάνισε την αρχιτεκτονική στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1980, έμοιαζε να στοιχειοθετείται στη χώρα μας για να προβληθεί στα διεθνή αρχιτεκτονικά δρώμενα και όχι το αντίθετο, όπως πραγματικά συνέβαινε. Η δημιουργία ενός άλλοθι αυτής της μητροπολιτικής θεωρητικής κατασκευής, που με πραγματική μαεστρία συνέταξε ο Αμερικανός κριτικός, αναβαπτίζοντας πολλούς ριζοσπάστες μοντερνιστές σε τοπικιστικές, αλλά και αναγνωρίζοντας απερίφραστα την εννοιολογική διασύνδεση του «τοπικισμού» με ορισμένα εθνοτικά ή εθνικιστικά συμφραζόμενα -όπως στο παράδειγμα του Καταλανικού Εθνικιστικού Κινήματος- δεν έβαλε, παρά ταύτα, σε ουδεμία υποψία τις δεσπόζουσες κριτικές. Το στρατηγικό τέχνασμα του Αλέξανδρου Τζώνη να αποσιωπήσει τη ρήξη, το αγεφύρωτο χάσμα, ανάμεσα στον Κωνσταντινίδη και τον Πικιώνη, προβάλλοντας το έργο του γραφείου Αντωνακάκη ως ένα συγκερασμό της τοπογραφικής πορείας του Πικιώνη με τον μοντερνιστικό κάνναβο του Κωνσταντινίδη, υπήρξε καταλυτικό. Η ενσάρκωση όμως αυτού του θεωρητικού τεχνάσματος είναι το έργο του Κυριάκου Κρόκου. Βέβαια, αν στο κείμενο «Ο κάνναβος και η πορεία» (1981), είχε αντιτεθεί μια δραστικά ανατρεπτική παρέμβαση που θα προάσπιζε τον κάνναβο εναντίον της πορείας, τη κάτοψη εναντίον της σκηνογραφίας, ίσως ο μοντερνισμός στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης να ανέσυρε ορισμένα νήματα από τα ερείπια και τα ρήγματα της ανακοπής που επέβαλλε η δικτατορία. Θα πρέπει τώρα να κάνουμε - χώρο στα ελάχιστα παραδείγματα της μοντερνιστικής εμπειρίας, να τα κρίνουμε νηφάλια χωρίς τις πολώσεις του παρελθόντος, και κυρίως, χωρίς τη τροφοδοσία επιχειρημάτων από τις προθήκες του «κριτικού τοπικισμού» και του «πικιωνισμού». Το αντίθετο θα συνέβαλλε στην πλήρη σύγχυση και στην αποδοχή της «λυτρωτικής» πρότασης που προβάλλουν οι παγκοσμιοποιημένες διεθνείς αρχιτεκτονικές.
more

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

Ημιυπαίθριοι και υπαίθριοι χώροι, εστίες παρανομίας!!!

αποτην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗ*

«Τι μπορεί να είναι χειρότερο από τα σπίτια;
Κουτιά: ασυγχώρητα ορθογώνια, ογκώδη, Ολα ίδια μεταξύ τους».

Μ. Τσβετάγεβα

Κι όμως, μπορούν τα σπίτια να μην είναι ίδια μεταξύ τους, μπορούν να μην είναι ογκώδη και ασυγχώρητα ορθογώνια κουτιά.

Αν αυτοί -εμείς- που τα σχεδιάζουμε, μπορούμε να παλέψουμε, να τα υπερασπιστούμε, εμψυχωμένοι από ένα όνειρο μιας κοινότητας, που πρέπει να ξυπνήσει, να συνειδητοποιήσει πως οδηγείται βήμα βήμα με νόμιμους δρόμους στην ασφυξία.

Χθες, οι πρώτες μέρες του φθινοπώρου. Ανοιξα διάπλατα τις πόρτες και βγήκα στον ημιυπαίθριο χώρο του σπιτιού. Η μυρωδιά της βροχής μπήκε βαθιά μέσα στο σπίτι, ανέβηκε τα σκαλοπάτια, τρύπωσε στις κρεβατοκάμαρες. Και ο ήχος της βροχής ο ήπιος θόρυβος πάνω στις στέγες και στο χώμα... πυκνός και συνεχής, ασταμάτητος και ομοιόμορφος. Βγήκα σ' αυτόν τον μαγικό χώρο, το στεγασμένο ύπαιθρο, τον ημιυπαίθριο χώρο, ό,τι πολύτιμο διαθέτει το σπίτι μας, προφυλαγμένο από τη βροχή και τον άνεμο, προέκταση της φύσης μέσα στο σπίτι, τη δική μας χτισμένη φύση, με τις γλάστρες και τα γιασεμιά, και κάθησα εκεί μπροστά στο χτιστό μαρμάρινο τραπέζι, χωρίς ούτε ένα χαρτί ούτε ένα βιβλίο. Ετσι, μετέχοντας απλώς στη συμφωνία της βροχής. Εστω για λίγη ώρα, ξεκλέβοντας τον χρόνο...

Χαζή εικόνα, θα πείτε, κι όμως, πόσοι άραγε θα επιθυμούσαν να μπορούσαν να έκαναν το ίδιο. Να ζήσουν για λίγο αυτές τις σπάνιες στιγμές, που μας γυρίζουν πίσω στα παιδικά μας χρόνια, κάτω από τα στέγαστρα και τα νησιώτικα στεγάδια. Αυτά που όλοι καταγράφουμε σαν εθνική «κληρονομιά», αυτήν που επιβάλλουν να διατηρήσουμε, αλλά ταυτόχρονα μας απαγορεύουν να δημιουργήσουμε, προεκτείνοντάς τη στο σήμερα.

Τι τρέλα, τι ασυνέπεια, τι βλακεία!

Ενας νόμος κάποτε σχεδιασμένος από μια ομάδα ευαίσθητων ανθρώπων, μ' έναν φωτισμένο υπουργό, ακυρώνεται λίγο λίγο από τη χυδαιότητα των εμπόρων της κατοικίας και την αδυναμία της Πολιτείας να αστυνομεύει τις κατασκευές. Πρώτοι υπεύθυνοι εκείνοι οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί, που έχουν αποδεχθεί τους κανόνες του εμπορίου της κατοικίας και οι εργολάβοι, και ακολουθεί ολόκληρος ο πληθυσμός της χώρας.

(Ο αναμάρτητος πρώτος...).

Γιατί όλοι γνωρίζουν καλά ότι οι νόμοι έχουν παράθυρα.

*Αρχιτέκτονας

more

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Ο Oscar Niemeyer και η αισθησιακή αρχιτεκτονική



απο την ΑΥΓΗ-του ΣΟΛΩΝΑ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

Όταν ένας αρχιτέκτονας παντρεύεται μόλις πριν συμπληρώσει τα εκατό του χρόνια, είναι βέβαιο ότι διαθέτει αρκετά αποθέματα ενέργειας σε όλες τις μορφές, αλλά είναι επίσης βέβαιο ότι διαθέτει απέραντη αισιοδοξία και χιούμορ.
Ο Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας Oscar Niemeyer είναι ένας από τους μεγάλους του Μοντέρνου Κινήματος. Συμπληρώνει φέτος τα 102 του χρόνια και είναι σε πλήρη δράση. Προφανώς πρόκειται για ένα φαινόμενο ή ακόμα και ιδιοτροπία της φύσης. Γεγονός πάντως είναι ότι όπως και άλλα τέρατα όπως Picasso, Charlie Chaplin κ.ά. είναι ιδιαίτερα παραγωγικός. Μήπως αυτό καθʼ εαυτό το γεγονός της φυσικής αντοχής μπορεί να ταυτιστεί με την ανατρεπτική καλλιτεχνική ή άλλη δραστηριότητα; Μήπως όμως αυτή η εξαιρετική διαύγεια και διάρκεια βρίσκει την αντιστροφή της στις αυτοκαταστροφικές προσωπικότητες που φεύγουν με διάφορους τρόπους σε πολύ νέες ηλικίες;

Ο Oscar Niemeyer πάντως στην ηλικία που βρίσκεται σήμερα, δεν παρουσιάζεται απλώς στο γραφείο του για να περνάει την ώρα του, όπως ένας συνταξιούχος, ούτε και το έχει για να διατηρεί ένα χώρο μουσειακό. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχει πλήρη δραστηριότητα, σχεδιάζει, παρακολουθεί πολλά έργα και παράγει αδιάλειπτα νέες και κάθε φορά πρωτότυπες αρχιτεκτονικές ιδέες.

Ένα από τα χαρακτηριστικά του θηριώδους αυτού έργου, είναι η χρήση της καμπύλης. Η καμπύλη βεβαίως είναι μια μορφή που δεν την χρησιμοποιεί μόνον αυτός ο Αρχιτέκτονας. Σήμερα ιδιαίτερα με την ευκολία που παρέχουν τα ψηφιακά σχεδιαστικά προγράμματα αρκετοί σύγχρονοι αρχιτέκτονες υιοθετούν μορφές οι οποίες σε μεγάλο βαθμό έχουν βάση την καμπύλη σε άπειρες εκδοχές, σε πολλές διαφορετικές διαστάσεις, σε διαφορετικούς συνδυασμούς.Η ίσως όχι και τόσο αθώα διάχυση των σχεδιαστικών προγραμμάτων σε παγκόσμια κλίμακα, σε συνδυασμό με τις μεγάλες επιτυχίες και προβολή των μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, εγκαθίδρυσαν μια γενική κουλτούρα θα μπορούσε να πει κανείς, της καμπύλης. Αυτή όμως η κουλτούρα μοιάζει να μην έχει άλλη εξήγηση για την ύπαρξή της, εκτός από την επικύρωση των δυνατοτήτων του σχετικού προγράμματος, και την τεκμηρίωση της με μια σειρά από μαθηματικά ή άλλα τεχνολογικού χαρακτήρα επιχειρήματα.Ας σημειωθεί εδώ ότι μεγάλα αμερικανικά κυρίως πανεπιστήμια απαιτούν από τους φοιτητές της Αρχιτεκτονικής π.χ., την αγορά πανάκριβων υπολογιστών, laptop και προγραμμάτων εξαιρετικά υψηλών επιδόσεων, υποτίθεται για να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών τους σπουδών.

Αυτή καθʼ εαυτή η σύνδεση με τα μαθηματικά έχει σημασία, αφού ιστορικά η σχέση της Αρχιτεκτονικής με αυτά είναι πολύ ισχυρή και άμεση. Από τις μαθηματικές αναλογίες, την χρυσή τομή και τις αρμονικές χαράξεις της αρχαιότητας, εως τον Modulor του Le Corbusier, αλλά και πιο πρόσφατα την ιδεοληψία του παραμετρικού σχεδιασμού αυτή η σχέση μοιάζει να ταυτίζει την αρμονική σύνθεση και την αισθητική της αρχιτεκτονικής με τις μαθηματικές ιδιότητες οι οποίες εισάγονται στον σχεδιασμό.

Αυτή βέβαια η συσχέτιση των μαθηματικών με τις τέχνες, δεν αφορά μόνο την Αρχιτεκτονική, αλλά π.χ. και την μουσική με ηχηρό παράδειγμα το έργο του Ιάννη Ξενάκη.


more


* Ο Σόλων Ξενόπουλος είναι αρχιτέκτων καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Die Polykatikien
















απο την ΕΛΕYΘΕΡΟΤΥΠΙΑ εβδομάδα

Ο Γερμανός που γοητεύεται -πλάκα μας κάνει;- από τις πολυκατοικίες

Εμείς δεν την αντέχουμε πια. Αυτός πάλι τη βρίσκει γοητευτική. Ο γερμανός αρχιτέκτονας και καθηγητής Richard Woditsch ανακάλυψε στην ελληνική πρωτεύουσα έναν -όχι και τόσο κρυμμένο- αρχιτεκτονικό «θησαυρό». Την πολυκατοικία! Το γιατί τον εντυπωσίασε τόσο, εκτός από τους φοιτητές του στο Βερολίνο, το εξηγεί σήμερα και σ' εμάς. Παρηγοριά στον άρρωστο!
Εμείς δεν την αντέχουμε πια. Αυτός πάλι τη βρίσκει γοητευτική. Ο γερμανός αρχιτέκτονας και καθηγητής Richard Woditsch ανακάλυψε στην ελληνική πρωτεύουσα έναν -όχι και τόσο κρυμμένο- αρχιτεκτονικό «θησαυρό». Την πολυκατοικία! Το γιατί τον εντυπωσίασε τόσο, εκτός από τους φοιτητές του στο Βερολίνο, το εξηγεί σήμερα και σ' εμάς. Παρηγοριά στον άρρωστο!
Ο γερμανός αρχιτέκτονας Richard Woditsch είναι 37 χρόνων, αλλά φαίνεται 25. Εχει διακριθεί με το βραβείο Mies Van Der Rohe για νέους αρχιτέκτονες, έχει συνεργαστεί με τον διάσημο αρχιτέκτονα Massimiliano Fuksas, έχει σχεδιάσει κτήρια στο Αμβούργο, στο Αμστερνταμ, στην Κίνα, διδάσκει αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου, όπου παράλληλα εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Φοράει ένα απλό Τ-shirt κι από ένα ασημί macbook προβάλλει εικόνες της Αθήνας - όπως την είδε ο ίδιος: «Ξέρω ότι είναι άγρια, πυκνοκατοικημένη, σκληρή, αλλά η ομορφιά της είναι σαν κρυμμένος θησαυρός».
Ο θησαυρός που ανακάλυψε στην πόλη μας ο γερμανός αρχιτέκτονας είναι η «polykatoikia», στην οποία αφιέρωσε τη διατριβή του, μελετώντας 130 πολυκατοικίες σε όλο το Λεκανοπέδιο. Τα έδρανα είναι γεμάτα φοιτητές του ΕΜΠ που ακούν με προσήλωση τον προσκεκλημένο τού καθηγητή τους Παναγιώτη Τουρνικιώτη. Στο βλέμμα κάποιων διακρίνω τη δυσπιστία.
more
Richard Woditsch

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Μαρίνα Γούσια - Eλληνικό το Διεθνές Βραβείο αρχιτεκτονικής για σπίτι με μπουκάλια



απο το GreekMoney
Τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και των αναψυκτικών δεν είναι για πέταμα.Μπορεί να αντικαταστήσουν τα τούβλα και το μπετόν και να γίνουν υλικό κατασκευής φτηνών σπιτιών.Το εξηγεί η 25χρονη αρχιτέκτονας Μαρίνα Γούσια από τη Σχολή Αρχιτεκτονικής της Θεσσαλονίκης που κέρδισε το πρώτο βραβείο σε έναν διεθνή διαγωνισμό στην Μπολόνια.Πρόκειται για τη διπλωματική της εργασία με τίτλο «Αρχιτεκτονική στην απορία» και η οποία αφορά την δημιουργία ενός οικισμού στη φτωχή περιοχή Angel2 στη Νικαράγουα. Η πρότασή της προβλέπει την χρησιμοποίηση υλικών της περιοχής, ξύλο, χώμα κλπ και την αξιοποίηση άχρηστων αντικειμένων όπως πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια.
Το βραβείο της αφορά τον τομέα κατασκευών με ξύλο.

Περίληψη της ανακοίνωσης του διαγωνισμού
Η BolognaFiere και η Archi-Europe οργανώνουν από κοινού έναν ειδικό διαγωνισμό με τίτλο "SAIE Selection 09" προκειμένου να επιλεγούν 24 projects και concepts (12 για νέους αρχιτέκτονες και 12 για φοιτητές) με βασική αρχή τη χαμηλού κόστους (Low cost) και χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας (Low energy) βιώσιμη κατοικία.
Αυτά τα 24 projects ή concepts θα παρουσιαστούν σε μία ειδική έκθεση - αφιέρωμα με τίτλο "Cuore Mostra Saie 2009" στα πλαίσια της SAIE International Building Exhibition η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Bologna (Ιταλία) από τις 28 μέχρι τις 31 Οκτωβρίου του 2009. Τα 24 projects θα επιλεγούν από μία κριτική επιτροπή αποτελούμενη από διεθνώς γνωστούς αρχιτέκτονες με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα Mario Cucinellα.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΑΠΘίτισα

http://www.archi-europe.com/archi-saie-awards/344-1.pdf

«Ερωτευτείτε την αρχιτεκτονική και με τα λάθη της»



απο το Greekarchitects

Πενήντα χρόνια δημιουργίας «στριμώχνονται» μέσα σε μερικές δεκάδες τετραγωνικά για να θυμίσουν στους παλιότερους και να γνωρίσουν στους νεότερους τον Δημήτρη Φατούρο. (έως 01/11/09) Τον αρχιτέκτονα πρώτης γραμμής με πάνω από 80 μελέτες για σημαντικά δημόσια κτίρια και φωτισμένο δάσκαλο στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Η έκθεση στο νέο Μουσείο Μπενάκη (Διάρκεια ώς 1 Νοεμβρίου), έφερε στην επιφάνεια απροσδόκητες πλευρές του: του ζωγράφου, με 130 πίνακες στο ενεργητικό του, αλλά και του ποιητή.

Μια κίτρινη γραμμή λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις μακέτες, που κατασκευάστηκαν ειδικά για την έκθεση, τις φωτογραφίες από επιλεγμένα έργα αλλά και από την πληθωρική παρουσία του στην αρχιτεκτονική σκέψη και την κοινωνική δράση. Πολύτιμο συμπλήρωμα αποτελεί ο κατάλογος που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, αφού δίπλα στις παρουσιάσεις των έργων φιλοξενούνται σχόλια γνωστών αρχιτεκτόνων. Θα προβάλλεται και ένα φιλμ με σπαράγματα από τη δουλειά και κυρίως τις σκέψεις του για την αρχιτεκτονική και το κοινωνικό γίγνεσθαι.

«Η αρχιτεκτονική είναι το ανθρώπινο σώμα στο χώρο, με ό,τι αυτό περιέχει, καλό ή κακό» είπε ο Δημήτρης Φατούρος σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στη συνέντευξη Τύπου. Στα 81 του χρόνια πιστεύει ακράδαντα ότι «η αρχιτεκτονική δεν είναι μόδα» και παραμένει δημιουργικός αλλά και κριτικός απέναντι στις φτηνές επιταγές του λεγόμενου life style. Μίλησε για την ανάγκη να σχεδιάζονται κτίρια που αναδύουν «υγρασία», διαχωρίζοντας τη θέση του από κατασκευές «τύπου Ντουμπάι». Με εύσχημο τρόπο έθεσε και το θέμα της «κλεψιάς», που στην εποχή μας έχει γίνει καθεστώς λόγω της διάχυσης της πληροφόρησης. «Δεν μπορείς να κάνεις ποιήση κλέβοντας 2-3 λέξεις από τον Αναγνωστάκη. Το κάνει όμως η αρχιτεκτονική» είπε και απευθυνόμενος προς το ακροατήριο το κάλεσε «να ερωτευτεί την αρχιτεκτονική, με όλα της τα λάθη».

more

ευχαριστώ τον καθηγητή μου απο την Πολυτεχνική Σχολή, τότε δεν ήξερα πόσα μου έδωσε

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ (πριν τις εκλογές)


απο τη LIFO

«Είναι τρομερό ότι η τηλεόραση έβαλε στα σπίτια μας πρόσωπα που κουβαλούσαν επάνω τους όλα τα κακά της φυλής μας. Καρικατούρες και γραφικούς χαρακτήρες. Στην αρχή γελούσαμε, μετά τους συνηθίσαμε και σιγά σιγά το “παίζουν” πρότυπα. Πλημμύρισε η τηλεόραση με χυδαιότητα».
...συμπληρώνω, τους λυπηθήκαμε κιόλας....


Η Μάγια Τσόκλη για την αστραφτερή ασχήμια που μας επιβλήθηκε

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ ηθοποιός



απο τη LIFO

Ακόμα και για πράγματα που αγαπάμε εκφραζόμαστε με τρόπο υλιστικό. Ας πούμε «μου κόστισε αυτό, δεν κέρδισα τίποτα». Μιλάμε με λέξεις χρηματιστηρίου. Κι εγώ παρατηρώ ότι καμιά φορά πια οι εκφράσεις μου έχουν κοστολογική σημασία, έχουν αμηχανία ταμειακά. Και τα συναισθήματα είναι λίγο ταμειακά, τι κερδίζω, τι χάνω, πόσο όφελος έχω.........
....για κάποιον λόγο, που μπορεί να ήταν προσωπικός, ένιωσα ανεπιθύμητη. Αυτό ήταν ένα βασικό όπλο για πολλά πράγματα: από τον θυμό μου μέχρι τα κόκκινα μαλλιά μου. Έτσι έφτιαχνα θεωρίες, ότι κάποιοι χώροι μού είναι ανεπιθύμητοι, ενώ ουσιαστικά ήθελα πολύ να 'μαι μέσα σε αυτούς. Κοιτώντας πίσω, διάλεξα ένα επάγγελμα που θα πάλευα να γίνω αρεστή και επιθυμητή.
more

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

ΣΧΕΔΙΑ-ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ "ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟ-ΦΤΙΑΧΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ I-PHONE ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ



απο το TREEHUGGER

Πολυ πρακτική η ιδέα της "φτιαξτο μονος σου" βάσης φόρτησης για το κινητό τηλέφωνο i phone που σχεδίασε ο γάλλος σχεδιαστής Julien Madérou και που μπορεί οποιοσδήποτε να "κατεβάσει" απο το site Dessine Moi Un Objet και μπορεί να φταχτεί απο ενα φύλλο χαρτιού.
more


Iphone Paper Dock / Stand from Dessine moi un objet on Vimeo.